Reisverhalen

Van Cork naar Cape Clear Island, het zuidelijkste stukje Ierland.
Door Jaap van der Harst

1Oever van de Lee.

In de februari-Geus heb ik verteld dat ik na vijf dagen leuk stadsbezoek mijn dure plek in Cork weer wilde verlaten. Toen ik daar aankwam was het zonnig en voor Ierse begrippen vrij warm, zo’n graad of 20, maar het hogedrukgebied dat al vanaf mijn oversteek het weer in Ierland had bepaald, had plaatsgemaakt voor een diepe depressie met veel regen en wind.

Toen ik ’s morgens de lijnen wilde losgooien zag het er gelukkig wat beter uit. Het regende niet meer en zo nu en dan liet de zon zich even zien. Pas ’s middags zou het weer hard gaan waaien, maar dan was ik al op mijn bestemming.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Van Cornwall naar de Ierse zuidkust.
Door Jaap van der Harst

01Visser aan het werk in Newlyn.

In de vorige Geus heb ik verteld dat ik na een mooie reis langs de Engelse zuidkust heb aangelegd in Newlyn, helemaal in het westen van Cornwall. Het plan was om vandaaruit het Bristol Channel over te steken naar Wales. Er werd echter een krachtige wind verwacht en het kon nog wel een week duren voordat die zover geluwd was dat ik veilig de oversteek kon maken.

Een echte jachthaven is er in Newlyn niet, het heeft een enorme vissershaven, de grootste van de Engelse zuidkust, met een stuk of tien plaatsen voor plezierjachten. In mijn jeugd ging ik vaak kijken bij de Vissershaven in Vlissingen als de garnalenkotters na een nacht op zee hun vangst losten, en ik voelde me hier dan ook veel meer thuis dan in een grote marina met luxe jachten.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Langs de Ierse zuidkust naar Cork.
Door Jaap van der Harst

01

Bijna bij de monding van de Sour.

In de januari-Geus heb ik verteld dat ik na een snelle en rustige oversteek lag aangemeerd in Kilmore Quay, een stukje ten westen van de zuidoostpunt van Ierland. Vandaaruit wilde ik beginnen met mijn ‘rondje Ierland’. De bedoeling was om eerst de zuidkust langs te varen. Mijn eerste bestemming was Dunmore East, aan de monding van de rivier de Sour. Die wilde ik opvaren om een bezoekje te brengen aan Waterford, de grootste plaats in de regio.

Toen ik de dag na mijn aankomst na de middag de lijnen losgooide, was de wind helaas west. Kruisen was geen optie, daarvoor was de wind te zwak, dus net als bij de oversteek had ik weer de motor nodig. Erg opwindend was de nog geen drie uur durende tocht niet. De kust bestond aanvankelijk uit een lange stukken strand met duintjes of lage kliffen.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Vanaf Portsmouth verder de Engelse zuidkust langs naar Cornwall.
Door Jaap van der Harst

01De westkaap van Wight met de Needles.

In de vorige Geus heb ik verteld dat ik vanuit Boulogne het Kanaal ben overgestoken en via Eastbourne en Newhaven naar Portsmouth ben gevaren. Vandaaruit heb ik koers gezet naar Poole Harbour, zo’n 12 mijl ten westen van Wight. Hoewel de zon zich maar sporadisch liet zien, was het aangenaam zeilweer en dat had op deze zondagmorgen veel zeilers naar het water gelokt.
De Solent, tussen Wight en het vasteland, is het drukste zeilwater van Engeland en overal voeren jachten. Daartussendoor staken voortdurend veerboten over en voer ook andere beroepsvaart. Schuin achter me kwam een enorm autotransportschip aan dat de geul naar Southampton in wilde draaien.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Van Durgerdam naar Portsmouth
Door Jaap van der Harst

1Oversteek van de noordelijke toegangsgeul naar de Westerschelde.

Na twee mooi reizen naar Bretagne wilde ik dit jaar een ‘rondje Ierland’ maken. Dat stond al lang op mijn verlanglijstje, maar vanwege de strenge anti-covidmaatregelen in Groot-Brittannië was dat de afgelopen 2 jaar onmogelijk. De oostkust van Ierland kende ik goed, daar was ik op mijn reizen naar Schotland al 5 keer langs gevaren, maar de zuid- en de noordkust kende ik nauwelijks en ik was vooral benieuwd naar de ruige westkust.
Op 14 mei heb ik de lijnen losgegooid en koers gezet naar IJmuiden. Het weer had een zeer zomers karakter en in een goede stemming heb ik mijn thuishaven achter me gelaten.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Picture9Het oude haventje van Port-La-Foret.

Deel 7: Van de zuidkust van Bretagne naar de noordkust.
In de vorige Geus heb ik verteld dat ik lag aangemeerd in de gigantische jachthaven van Port-La Foret, aan de Bretonse zuidkust. ’s Avonds heb ik een leuk wandelingetjes gemaakt naar de overkant van de rivier, waar het schilderachtige, oude haventje van het plaatsje lag. De volgende dag wilde ik doorvaren naar Lesconil, ook een haven die ik nog niet had bezocht. Het was niet ver en omdat ik pas in de loop van de middag stroom mee zou krijgen, had ik ruim de tijd om een fietstochtje te maken. Ik ben eerst een stukje het binnenland in gefietst.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Picture7Het uiteinde van de pikhaak is omwonden met dubbelzijdig plakband                                                                          

Zo nu en dan overkomt het je, een val die in de mast schiet. De vraag is natuurlijk: “Hoe krijg je die weer naar beneden?” En ja hoor, dit voorjaar was het bij mij ook raak.

Ieder jaar met optuigen is het weer een aandachtpunt: “Zit alles goed daarboven?” Ik heb een strijkbare mast, maar ik ben toch altijd blij dat de boel staat en voor het eind van het seizoen niet meer gestreken hoeft te worden. Vorig jaar bleek ik het mussenstag (lijn tussen grote- en bezaanmast)  vergeten, dus ik was extra alert dit keer. En zowaar, alle vallen en andere lijnen zaten keurig ingeschoren.

Schrijf reactie (0 Reacties)

P1050019Nantes, operagebouw en skatebaan.                                                                           
Deel 6: Van Nantes via Belle Ile en Ile de Groix naar Port-La-Foret.
In de maart-Geus heb ik verteld dat ik lag aangemeerd aan de gastensteiger in de Loire in Nantes. Na het avondeten heb ik even de benen gestrekt en een wandelingetje gemaakt door de buurt bij de boot. Alles oogde grootsteedser dan in de andere steden die ik op mijn reis had bezocht, de gebouwen deden me aan Parijs denken. De koepel die ik bij de nadering van de stad al van verre had gezien, hoorde bij een indrukwekkende 19e-eeuwse neoclassicistische kerk, vlakbij de boot.

Schrijf reactie (0 Reacties)

HorizonDe horizon maakt nieuwsgierig.

April is voor mij de maand dat ik weer vertrek naar mijn zomerligplaats in Friesland. Het is altijd weer een gevoel van ruimte als ik het Markermeer opvaar en vooruit alleen maar water zie aan de horizon. Dat maakt nieuwsgierig naar wat erachter ligt.

Nu is van Durgerdam naar Friesland varen natuurlijk een overbekende route en ik weet eigenlijk precies hoe het er achter de horizon uitziet. Maar toch is de tocht nooit hetzelfde, meestal ligt er achter de horizon geen verrassing, maar onderweg zorgt het weer daar vaak wel voor.

Schrijf reactie (0 Reacties)

P1040691Afscheid van La Trinité.

Deel 5: Langs de Bretonse zuidkust naar Nantes
In de vorige Geus heb ik verteld dat ik onder luid applaus en bravogeroep mijn plekje in de gigantische jachthaven van La Trinité heb verlaten. Mijn plan was om naar La Loraine te varen, een volgens mijn vaargids zeer mooie, maar ook moeilijk toegankelijke rivier in de zuidoosthoek van Bretagne. De monding was erg ondiep en ik moest er ruim voor laagwater aankomen, maar het probleem was dat ik tijdens mijn tocht de ebstroom nodig had en het water in de monding dus vrij laag zou staan als ik er aankwam. 

Schrijf reactie (0 Reacties)

C:\Users\Asus\Pictures\10e zeereis klein\Users\Asus\Pictures\10e zeereis\31. Odet\P1040378.JPGNa twee dagen neem ik afscheid van dit ankerplekje in de Odet.

Deel 4: Langs de Bretonse zuidkust naar de Golfe du Morbihan.
In mijn vorige verslag heb ik verteld dat ik voor anker lag op de Odet, herstellend van een vervelend ongeluk bij het vastmaken aan een meerboei in de snelstromende rivier. Na twee dagen voelde ik me fit genoeg om koers te zetten naar Concarneau, waar een vriend zou opstappen. ’s Morgens rond negenen was het hoogwater en dan zou ik het beste het anker kunnen lichten. Een probleem was alleen dat er de vorige middag een jacht voor anker was gegaan dat zo dichtbij lag dat ik het bij het inhalen van de ankerlijn makkelijk zou kunnen raken. De eigenaar had me de avond ervoor gezegd dat hij zijn schip zou verleggen, maar de volgende morgen lag het nog op dezelfde plek.

Schrijf reactie (0 Reacties)

C:\Users\Asus\Documents\foto Eilard.jpgWinterrust in de haven van West-Terschelling.

Als je rust zoekt op het water en in de haven dan is half februari de goede tijd daarvoor. Maar wel een beetje fris.

Half februari en ik ben op Terschelling. Niet op eigen kiel, ik kijk wel uit. Een comfortabele overtocht met de veerboot in minder dan de helft van de tijd die ik er anders zelf over doe. We verblijven ook comfortabel in een huisje met centrale verwarming. Eigenlijk is het helemaal niet zo koud buiten (met winterjas, handschoenen en ijsmuts). Lekker fietsen en wandelen op het strand met een zonnetje erbij, het is haast alsof we in de haven liggen.

Schrijf reactie (0 Reacties)

C:\Users\Asus\Pictures\10e zeereis klein\Users\Asus\Pictures\10e zeereis\16. Saint-Cast\P1030877.JPGDe jachthaven van Saint-Cast.

Deel 3: Van de Bretonse noordkust naar de zuidkust.
In mijn vorige verslag heb ik verteld dat ik aangemeerd lag in Saint-Cast, aan de Bretonse noordkust, en vandaaruit naar Lézardrieux wilde varen. Na twee winderige dagen leek het goed weer te worden voor de lange oversteek. De wind was weliswaar nog steeds noordwest, maar omdat de windkracht niet meer zou zijn dan 3, zou ik daar op de motor gemakkelijk tegen in kunnen varen.

Schrijf reactie (0 Reacties)

pagina 8Aambeeldwolk boven Wassenaar.

Deel 1: Van Durgerdam naar Normandië.
Dit jaar had ik eigenlijk het ‘rondje Ierland’ willen maken dat verleden jaar al op het programma stond, maar helaas gooide het coronavirus weer roet in het eten. Zowel in Groot-Brittannië als in Ierland zou ik bij aankomst 14 dagen niet van mijn schip af mogen. Een andere reden was dat ik pas vrij laat kon vertrekken omdat er een nieuwe motor in mijn schip geplaatst moest worden. De tijd om nog helemaal rond Ierland te varen werd daardoor wel erg kort. In België was bij een verblijf van meer dan 2 dagen ook een quarantaineplicht van kracht en moest men zich laten testen, maar Frankrijk versoepelde begin juni de toegang voor buitenlanders. Testen was niet nodig als je kon aantonen dat je gevaccineerd was en je moest een formulier bij je hebben waarop je verklaarde geen corona-gerelateerde klachten te hebben.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Picture 17ADe Odyssee even tegen het strand gelegd.

Als je op het Wad vaart speelt het tij een allesoverheersende rol. Niet alleen bepaalt het tij welke richting het water stroomt, maar ook hoe hoog het water staat in het vaarwater. Als je op het Wad in oost-westrichting vaart (omgekeerd mag ook) kom je ondieptes tegen die met laagwater droogvallen, dus rekening houden met het tij kan best eens nuttig zijn.

Schrijf reactie (0 Reacties)

orion1

Vroeger of later krijgen we er allemaal mee te maken: ‘iets’ met de motor. Het was prachtig weer. Met mijn zoon Mark en vriend Felix waren we een dagje weg met de boot. Er stond weinig wind. Zeilen zou een beetje saai worden. Dus met de motor tuften we het IJmeer op. Na de lunch op eilandje ’t Hooft was het plan om met een grote boog naar Durgerdam terug te zeilen. De wind was inmiddels redelijk aangewakkerd. Eerst een stukje op de motor richting open water om de zeilen uit te rollen. Er zit een rolfok op de Orion en het grootzeil rolt zich op in de mast. Ook erg handig als je alleen zeilt.

Schrijf reactie (0 Reacties)

16Voor anker liggende schepen in de Seinebaai.

Deel 7: Cherbourg – Durgerdam
In de april-Geus heb ik verteld dat ik na een tocht met een aantal spannende gebeurtenissen lag aangemeerd in Cherbourg en nog niet precies wist waar ik de volgende dag naartoe zou varen. De dichtstbijzijnde haven was die van Saint-Vaast-La-Hougue en 42 mijl naar het oosten lag Ouistreham, maar het was de vraag of ik dat nog kon bereiken voordat de sluis niet meer bediend werd. Een andere optie was de Seinebaai helemaal over te steken naar Le Havre. Welke haven het zou worden, hing af van het tijdstip waarop ik Cape Barfleur, de noordoostkaap van het schiereiland Cotentin, had gerond.

Schrijf reactie (0 Reacties)

12De Meijerij in Munnekezijl.

Door corona werd er in Friesland veel gehuurd en dus veel gevaren. Het was druk! Wij verlangden naar een mooie en vooral rustige tocht naar oud-clublid Siedse Harmenzon in Zoutkamp.

19 juni. We vertrekken uit Lemmer. Er hangt een onheilspellende lucht boven het IJsselmeer. Wij krijgen slechts een klein buitje en het is stil op het water. We slapen aan een steiger in de Welle, een vaartje richting Woudsend, (halverwege het Koevordermeer, voorbij een eiland, bakboord uit een betond vaargeultje in).

Schrijf reactie (0 Reacties)

Over ons

WSV 'De Watergeuzen' is opgericht in het jaar 1928. De vereniging beheert drie havens. De haven aan de Diemerzeedijk met het clubhuis en de winterstalling vormt het middelpunt van de vereniging. De twee andere havens zijn in Vinkeveen en in Durgerdam.

Search