De horizon maakt nieuwsgierig.

April is voor mij de maand dat ik weer vertrek naar mijn zomerligplaats in Friesland. Het is altijd weer een gevoel van ruimte als ik het Markermeer opvaar en vooruit alleen maar water zie aan de horizon. Dat maakt nieuwsgierig naar wat erachter ligt.

Nu is van Durgerdam naar Friesland varen natuurlijk een overbekende route en ik weet eigenlijk precies hoe het er achter de horizon uitziet. Maar toch is de tocht nooit hetzelfde, meestal ligt er achter de horizon geen verrassing, maar onderweg zorgt het weer daar vaak wel voor.

De horizon op het Markermeer en het IJsselmeer, waar je bij goed zicht ook het eind kan zien, is dan niet erg spannend, maar het staat ook een beetje symbool voor wat het seizoen gaat brengen. Wat ligt er achter de horizon nog allemaal in het verschiet? Twee jaar geleden begon het seizoen met veel onzekerheden. Recreatievaart werd ontmoedigd door gesloten bruggen, sluizen en havens en toen het seizoen wat vorderde mocht er dan wel meer, maar waren er nog veel beperkingen. Vorig jaar was het allemaal wel normaler, maar je moest niet te ver over de horizon willen varen, want dan kreeg je met buitenlandse coronaregels te maken. Voor het eerst lijken er dit jaar geen beperkingen meer te zijn. Nou ja als je tenminste niet naar Engeland wil varen, daar maken ze het ook zonder coronaregels lastiger.

Niet dat ik nu zoveel verre plannen heb. Eigenlijk waren de afgelopen jaren heel geschikt om het hebben van verre bestemmingen af te leren en het varen maar te nemen zoals het komt. Dat is me kennelijk zo goed bevallen, dat ik geen aandrang voel om verre bestemmingen op te zoeken. Ligt er achter de horizon dan alleen maar bekend terrein? Misschien wel, maar geen plannen hebben biedt ook weer ruimte voor inspiratie voor wat nieuws. 

Eigenlijk ben ik ook helemaal niet zo benieuwd naar wát er achter de horizon ligt, maar meer hóe het daar is. Het Wad op en spelen met het getij, droogvallen en zo nu en dan een overvolle haven binnenlopen, waar dan natuurlijk wel weer bekenden liggen, dát ligt achter de horizon en is altijd weer anders.

Eilard Jacobs